“Jouw Naam”. Een monument voor de onbekende vluchteling.

15 jaar Colourful City Koor

Hoe kan het dat we worden geraakt door muziek uit culturen waar we zo op het eerste oog niets mee van doen hebben? Dat kan alleen als er meer overeenkomsten dan verschillen tussen culturen zijn en dat is in deze bizarre tijden ( waarin mensen die overeenkomsten veelal weigeren te zien) een troostrijke gedachte.

Het Colourful City Koor heeft in zijn 15-jarig bestaan een repertoire opgebouwd dat haar oorsprong vindt in muzikale uitingen van - niet zelden ontheemde - minderheden waar ook ter wereld. Hartverwarmende, soms hartverscheurende liederen zijn de bron. 

Het koor uit Nijmegen zoekt die verten ook op. Het zong in Bosnië aan de vooravond van de jaarlijkse herdenking in Srebrenica. Op het Bali Art Festival had het koor succes met Joodse muziek uit Jemen. In het Erasmushuis in Jakarta.In eigen land maakte het koor naam bij Barend & van Dorp, op de Haagse Pasar Malam,(voor koningin Beatrix) in Paradiso, in het Nieuwe De La Mar. En het acteert na 15 jaar nog steeds vol vuur op vele podia, aangevoerd door de gedreven violist en dirigent Johnny Rahaket en vaak samen met wereldband R-chestra.

Het CCK is voor wat betreft haar repertoire schatplichtig aan veel van de culturen van bovengenoemde – vaak ontheemde – minderheden; Hier past slechts bescheidenheid. Toch maakt het koor- zie het als een eerbetoon -  een CD met “geleend” materiaal. Daarmee een stem gevend aan hen wier stem, wier naam verloren gingen. Het mooiste, aangrijpendste en ontroerendste uit vijftien jaar Colourful City Koor: (geëngageerde topcultuur uit Nijmegen).

In het verlengde van dit CD project en eigenlijk van alles wat het CCK tot nu toe heeft gedaan zal het Colourful City Koor samen met Duitse en Grieke collega's in het najaar van 2018 een muziektheater stuk brengen over de huidige vluchtelingen problemathiek in de wereld. Death and Breakfast.

25 november in de Boskapel in Nijmegen

Tabob

Tabob is een leder schildpad die al meer dan 1000 jaar op en neer zwemt tussen de Kei eilanden en Papua. Tabob ziet eeuwen geleden uitgehongerde Balinezen aankomen op de Kei eilanden, hij ziet tijdens een uitstapje naar de Atlantische oceaan ontheemde keiezen in een klein koud landje aan de Noordzee en hij ziet in de 21e eeuw Keiezen worstelen met de vraag of ze land dat al eeuwenlang in bezit van hu familie is moeten verkopen aan projectontwikkelaars die van Kei een toeristische trekpleister willen maken. Vlucht, ontheemding, de wil van de voorvaderen of globalisering.

Deze thema's komen aan bod in de voorstelling Tabob die ik in opdracht van Kain Salele

( een Molukse organisatie) met vele anderen aan het maken ben. Daar waar mogelijk in een Keiees idioom qua taal, muziek en dans. Maar altijd op een onbevangen open manier

die ruimte laat voor andere taal, muziek en dans zolang ze het verhaal maar versterken.

Dit idee ga ik ook bespreken met de directie van het Bali Art Festival en de leider van de kecak groep Puspita Jaya, Ida BagusNyoman. Het idee is het verhaal van de Ramayana uit de kecak te halen en er het verhaal van Tabob in te zetten. Dit moet in 2018 op het Bali Art Festival gaan.